Książkowy Las Anki

„Opowieści to ludzie. Opowieść to ja. Opowieść to ty… opowieść to twój ojciec. Nasze opowieści rozwijają się w różnych kierunkach, wygasają, rozsypują się, wpadają na siebie, ale czasem, przy odrobinie szczęścia, łączą się w jedną historię i przez chwilę jesteśmy mniej samotni”. Pisarstwo Jessa Waltera spodobało mi się już po zapoznaniu z jego powieścią Stracone miliony . Dlatego też jak tylko spostrzegłam, że stworzył coś nowego, postanowiłam i tę powieść, skonsumować. Akcja rozgrywa się na dwóch płaszczyznach czasowych oraz w kilku miejscach. Najczęściej są to Włochy w 1962 roku i Stany Zjednoczone współcześnie, ale nasi bohaterowie pałętali się również ulicami Londynu czy Edynburga. Postacie występujące w książce nie są na szczęście szczególnie liczne. Początkowo nie mamy pojęcia, jak ich losy się splotą i zazębią jednak Autor w sposób bardzo płynny, intrygujący krok po kroku sprawił, że wszystkie wydarzenia i ich bohaterowie łączą się w spójną i logiczną całość. Co ma Włoch, któ

  ---- RECENZJA PRZEDPREMIEROWA ---- „Czasami myślę, że zapominam o tym, że ludzie generalnie są całkiem przyzwoici. Po prostu mam taką pracę, że przeważnie trafiam na tych gorszych”. Największe żywioły na świecie: powietrze, woda, ogień i ziemia. Nie wiem dlaczego, ale od wczesnego dzieciństwa najbardziej przeraża mnie właśnie ogień. Uczucie dyskomfortu miałam nawet podczas rodzinnych uroczystości, podczas których podpalano zimne ognie. Podświadomie bałam się oparzeń. Żyjąc i mieszkając na wsi, potrafię dołożyć drewno do kominka, ale uczucie strachu i zagrożenia mnie nie opuszcza. Do tego ogień i płomienie działają na wyobraźnię. Dlatego tytuł najnowszego kryminału Kerrego Wilkinsona mnie jednocześnie zafascynował i przeraził. Poczułam się, jakbym miała kilka lat i zaczęła się bawić zapałkami bez nadzoru rodziców. Czy jest element łączący podpalenie sprzed lat, w efekcie, którego zginął człowiek, z samobójstwami młodych dziewczyn i kolejnymi podpaleniami, w tym domu sprawcy feraln

„Jak każdy przewodnik, pilot czy ktokolwiek, kto pracuje w turystyce, wiedziała, że turystami trzeba się opiekować, niańczyć ich i okazywać im troskę z jednego powodu – nie z miłości do bliźnich czy z umiłowania zawodu, lecz po to, by nie narobili kłopotu. Kiedy padnie ostatnie „do widzenia”, mogą wpaść pod samochód, dostać apopleksji czy dołączyć do grupy ekstremistów islamskich. Najważniejsze, żeby nie podczas wycieczki”. Czy kiedykolwiek przyszło Wam na myśl, by zostać przewodnikiem wycieczek? Te wszystkie okazałe muzea, ogrody, parki etnograficzne, skanseny i ich tajemnice, które stałyby przed Wami otworem. Według mnie praca może i ciekawa, ale jak dla mnie zbyt angażująca poprzez częsty brak wolnych weekendów i różnorodne godziny pracy. Główna bohaterka debiutanckiej powieści Ewy Waligóry przekonuje się na własnej skórze, że praca przewodnika może być również niebezpieczna… Marta Łaszyńska miała delektować się kilkoma dniami wolnego, ale telefon od szefowej (wiadomo, takim ludzi

„W pewnym sensie role detektywa i naukowca są bardzo zbliżone. Wydarzenia poprzedzające morderstwo są tak ściśle powiązane, jak atomy tworzące cząsteczkę. Bardzo łatwo jest przegapić lub zignorować pojedynczy atom, ale jeśli się to zrobi, cukier, którego się człowiek spodziewa, może się okazać solą”. Coś ostatnio mam parcie na kryminały i thrillery. Do wyboru tej książki skłoniły mnie informacje, że Autor zakochał się w piórze Królowej Kryminału i stara się popełniać klasyczne kryminały bez krwawych opisów za to ze skomplikowaną zagadką, rozwiniętym tłem obyczajowym i z dobrze wykreowanymi bohaterami. Postanowiłam się przekonać na własnej skórze, czy również będę zadowolona z lektury jego autorstwa. Główną bohaterką jest Susan. Zrezygnowała z pracy w redakcji i chcąc zacząć życie „od nowa”, postanawia wyjechać do Grecji z ukochanym, by wraz z nim prowadzić hotel. Nowe zajęcie po czasie ją frustruje i szuka odmiany. Nadarza się ona, gdy do hotelu zawitało pewne małżeństwo twierdzące,

Czy ktoś już miał okazję zapoznać się z piórem Kerrego Wilkinsona i z jego bohaterką detektyw Jessicą Daniel? Jeśli nie, to będzie okazja. Już niedługo, bo 23 lutego 2022 będzie premiera jego najnowszego thrillera o elektryzującym i pobudzającym wyobraźnię tytule „ Zabawa z ogniem ”! Książka została wydana pod egidą Wydawnictwa Dragon . Opis wydawcy: Siedem lat temu Martin Chadwick podpalił pub w Manchesterze, nie wiedząc, że śpi tam nastolatek. Chłopak zginął w płomieniach. Martina skazano na karę więzienia, jednak niedługo ma zostać zwolniony. Gdy ojciec ofiary zapowiada gazetom, że będzie szukał zemsty, detektyw Jessica Daniel musi mieć oko na Chadwicka i jego syna Ryana — gniewnego osiemnastolatka. Wkrótce ktoś podkłada ogień pod dom Chadwicków. Ryan ledwo uchodzi z życiem. Okazuje się, że to pierwszy z serii pożarów, które wstrząsną spokojną do tej pory okolicą. Jessica jeszcze nie wie, że i ona jest na celowniku szaleńca…   Ci, którzy bawią się ogniem, mogą się sparz

„Nie martw się. Popełniłaś te same błędy co reszta. Klasyczne ludzkie błędy. Ego zawsze bierze górę nad człowiekiem. To słabość, której wszyscy ulegamy. Każdy pragnie wiedzieć jak najwięcej, dokonać czegoś nadzwyczajnego, zostać bohaterem. Czyż nie dlatego zostałaś policjantką?”. Od jakiegoś czasu fascynują mnie opuszczone budynki lub tak stare, że od samego myślenia o nich włos się jeży na karku. Za każdym takim budynkiem kryje się historia. Nie zawsze wesoła i pogodna. Jest klimat, jest groza i uczucie niepokoju niepozwalające zasnąć spokojnie. Dlatego postanowiłam sięgnąć po debiut Sarah Pearse, by zobaczyć, jak autorka wykorzystała stary budynek jako miejsce dla rozgrywających się wydarzeń. Elin i jej partner dostają zaproszenie od brata kobiety na przyjęcie zaręczynowe. Wylatują więc do Szwajcarii do nowo wybudowanego hotelu Le Sommet położonego malowniczo wysoko w górach. Budynek jest mroczny i mimo renowacji wzbudza niepokój. Dawniej znajdował się w nim zamknięty szpital dla g

„Czasami, gdy znajduję się w prawdziwym świecie, potrzebuję chwili, by przejść od Emmy Jackson do Najnajmamy. Muszę zdusić w sobie cynizm i podkręcić empatię. Dodać nieco szorstkości do akcentu nabytego w prywatnej szkole. Wziąć głęboki oddech i przygotować się na przedstawienie”. Na pewnym etapie życia pewnie większość z nas chciała w większym lub mniejszym stopniu zasmakować sławy, być podziwianym, rozpoznawalnym wśród tłumów. Ja w czasach wczesnej młodości miałam taki przebłysk. Marzyłam, że będę robiła fotografie do reportaży swojego autorstwa. Będę i sławna i bogata. Jak większość marzeń i to okazało się mrzonką, brak mi było samozaparcia, cierpliwości i szybko znudziłam się też samym pomysłem. Jednak są wśród nas ludzie, którzy poświęcą dosłownie wszystko, by zdobyć popularność. Nie przeraża ich nawet koszt, który prędzej czy później poniosą, czyli utrata prawdziwego „ja”. Poznajemy historię influencerki Najnajmamy od strony nie tylko jej samej, ale również jej męża Dana oraz t

„Korzystasz z życia, czerpiesz garściami, nie zwracasz uwagi na otaczający cię świat, uznając, że został stworzony na twoje wyraźne życzenie. A tym bardziej nie dostrzegasz ludzi, dla których możesz być ważny, bo przecież nie zasługują na twoją atencję. Wielki Chris Conti nie zaprząta sobie głowy maluczkimi”. Mafijne romanse, obyczajówki z porachunkami w tle nieszczególnie są bliskie mojemu sercu, ale gdy przedawkuje thrillery muszę się po prostu czytelniczo zresetować. Wtedy praktycznie w ciemno sięgam po książki Agnieszki Lingas – Łoniewskiej. Jej nazwisko gwarantuje lekki styl, powiew sensacji oraz po prostu rozrywkę na dobrym poziomie. Krzysiek znany lepiej jako Chris Conti, utalentowany złodziej i przyszła głowa mafii z Kalabrii otrzymał cynk, kto może stać za zamachem na jego rodzinę, w którym śmierć poniosła macocha, z którą był bardzo związany. Pojawił się w Gołdapi wraz z braćmi i ich kobietami, które mieliśmy możliwość poznać we wcześniejszych tomach. W malowniczej miejscow

„Główną zaletą pracy w domu pogrzebowym było to, że nawet niezadowolony klient milczał jak grób”. Burza  – zjawisko  meteorologiczne  związane z intensywnym rozwojem  chmur  o strukturze pionowej  Cumulonimbus . Charakterystyczny dla burz jest intensywny  opad   deszczu ,  śniegu  lub  gradu , którym towarzyszą  wyładowania elektryczne  w  atmosferze  – najczęściej  pioruny , dające charakterystyczne efekty świetlne (błyskawice) i dźwiękowe ( grzmoty ).  Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Burza Zastanawiacie się pewnie, co ma powyższa definicja jednego z najbardziej niebezpiecznych zjawisk atmosferycznych do debiutu Zuzanny Gajewskiej? Otóż całe mnóstwo! Ewelina Zawadzka postanowiła zmienić swoją profesję i zamiast malować kobitki przed imprezami, zaczęła malować zmarłych w swoim zakładzie pogrzebowym. Miała rękę i fachowe oko i wiele osób uznawało, że Ewelina jest kobietą, która „ oddaje im zmarłych ”. Profesjonalizm profesjonalizmem, a ładowanie się w kłopoty to już swoją drog