Posty

Zawsze kiedyś będzie coś po raz ostatni...

Obraz
„Trwam w zawieszeniu pomiędzy wczoraj a dziś. Przeszłość nosi się w sercu, ale żeby dalej żyć, trzeba się od niej odciąć”. Po thrillerach i kryminałach zawsze mam ochotę na odrobinę wyciszenia. Najczęściej sięgam wówczas po powieści obyczajowe, ale wypróbowanych już Autorów. Do tego dość wąskiego grona należy Anna Ziobro. Jest to pisarka, która nie boi się poruszać trudnych tematów, ale jednocześnie nie przesadza z lukrem i happy endami. W jej powieściach jest jak w życiu. Czasem dobrze, czasem źle, ale zawsze znajdzie się w nich promyk nadziei na lepsze jutro, na nieśmiałą myśl, że każdy dzień może przynieść nowe możliwości.   Artur jest taksówkarzem i pewnego dnia przyjmuje zlecenie od Sabiny. Starsza pani podaje adres docelowy, pod którym mieści się hospicjum, ale prosi jeszcze mężczyznę, by ten zabrał ją w parę miejsc, z którymi wiążą ją wspomnienia. Gdy w końcu dowozi kobietę do celu podróży, pod wpływem impulsu daje jej swoją wizytówkę. Po kilku dniach Sabina dzwoni do niego z

Miłość na oczach tłumów

Obraz
„Miłości nie znajduje się w ani w wysokiej na sto dwadzieścia centymetrów kompozycji florystycznej, ani w siedmiopiętrowym torcie o smaku czekoladowym. Prawdziwy romans tkwi w bardziej dyskretnych szczegółach. Kto i w jaki sposób się oświadcza. To, jak ci dwoje na siebie patrzą z drugiego końca pokoju. Oczekiwanie na to, co to znaczy być małżeństwem, noce spędzone obok siebie na planowaniu życia razem i na zawsze. Pierwsza chwila sam na sam po tym, jak zostało podjęte zobowiązanie. Dzień później, kiedy w końcu para rozpoczyna swoją przygodę”. Po Miłości i innych słowach została mi już tylko do przeczytania jedna książka duetu Christiny Lauren i będę mogła powiedzieć/ napisać, że przeczytałam wszystko, co zostało wydane w Polsce. Ostatnie tygodnie upłynęły mi na wizytach u lekarzy, diagnostyce i całym wachlarzu badań potrzebowałam więc lektury, która poprawi mi samopoczucie. Idealnie sparowani wydawało się naturalnym czytelniczym wyborem.   „Wiem, jak wygląda miłość… Opisywałam ją

ZAPOWIEDŹ

Obraz
  ---- ZAPOWIEDŹ ---- Uważam, że nie ma nic lepszego na poprawę nastroju niż komedia kryminalna. Jest i strasznie i śmiesznie jednocześnie, a stresy dnia codziennego znikają, jak ręką odjął. Wydawnictwo Dragon już 13 marca wydaje kolejną książkę Iwony Banach pod intrygującym tytułem Upiór w moherze .   Opis wydawcy Życie bibliotekarzy nie może być nudne – szczególnie jeśli odwiedzają ich nietypowi czytelnicy albo… sami bohaterowie! Pewnej nocy w bibliotece pojawia się jedna z literackich postaci, która prosi o pomoc. Podejrzewa, że autor opisujący jego przygody ma zostać zamordowany. Ta sytuacja nie jest mu na rękę, ponieważ po raz pierwszy w swoim literackim życiu czeka go scena miłosna. Równolegle grupa pisarek i pisarzy próbuje znaleźć niebanalny pomysł na promocję swoich tytułów. Najciekawszym rozwiązaniem wydaje się im sfingowane zabójstwo. Zanim jednak uda im się tę ideę wdrożyć w życie, trafiają na innego mordercę. W miasteczku grasuje bowiem osobnik nazywany Upiorem

Może czasem lepiej nie pamiętać?

Obraz
„Rozumiem, co teraz czujesz. To chyba straszne, nie wiedzieć, kim się jest. Nie rozpoznawać rodziny, nie znać otoczenia i nie mieć żadnych wspomnień”. Motyw utraty pomięci przez głównego bohatera jest powszechnie używany nie tylko w literaturze, ale również w filmach czy serialach. Mimo iż wydaje się on oklepany i stary jak świat to i tak z chęcią sięgam po książki, które go zawierają. Chcę się przekonać, czy da się jeszcze z tego tematu coś wycisnąć, czy wydarzy się cokolwiek, co mnie mniej lub bardziej zaskoczy. Tym razem po ten motyw sięgnęła Danka Braun w swojej najnowszej książce Nie pamiętam cię, córeczko . Lubię Autorkę za niestandardowe podejście do powieści. Z reguły zawierają one wiele wątków nie tylko romantycznych i kryminalnych, ale są jeszcze dość bogate w tło społeczno-obyczajowe. Czy i tym razem będę zadowolona z lektury? Oddział szpitalny. Lekarz. Wybudzona ze śpiączki kobieta, która pamięta wiele rzeczy, w tym język obcy, ale nie pamięta, kim jest, nie zna swoich pe

Pstryk, pstryk

Obraz
W tym roku najbardziej pewnie cieszyły się osoby urodzone 29 lutego. W końcu można było naprawdę poświętować! Luty, choć tylko o dzień dłuższy i tak wlókł mi się niemiłosiernie. Pogoda była w kratkę. Śnieg, przymrozki, po paru dniach nagle w nocy +10 by za parę chwil znów sypnęło. Na spacery chodziłam, a jakże. Znów parę razy natrafiłam na łosia, poza tym widziałam parę sarenek, bażanta, lisa, a nawet spotkałam dziki. Na szczęście nieszczególnie były mną zainteresowane. Chciałabym podziękować za przemiłą paczkę Si vis pacem, para bellum (czerwonafilizanka.blogspot.com) Dziękuję również Urocznicy: Urocznica.pl | styl życia, literatura, natura Nawet nie wiedziałam, że ludzkość wymyśliła zapachowe zakładki do książek! Super, mam już pomysł na dodatek do paru prezentów. P.S. Słodyczy z paczek już nie ma… spaliłam na spacerach… chyba… mam taką nadzieję… Cieszę się, że luty już za mną, mimo że nie był to miesiąc najgorszy pod względem zawodowym i zdrowotnym, to jednak już z utęsknieniem

Piramida zła

Obraz
„ Podziel się zmartwieniem w moim przypadku nie działa. Nie uważam, by dało się oddać kawałek nieszczęścia komuś innemu. Tragedie są niepodzielne i nie sposób ich rozczłonkować ani odseparować od człowieka, jak separuje się skórę od kości. Mimo wszystko powinienem umieć się zachować”. Większość z nas zrobiła kiedyś coś, czego wstydzi się do tej pory. Sekreciki, psoty, o których lepiej nie wspominać, udawać, że się nigdy nie wydarzyły. Jednak oliwa zawsze na wierzch wypływa, szczególnie jeśli w przeszłości człowieka zaczynają grzebać organa ścigania. Miriam znika w tajemniczych okolicznościach dokładnie w czwartą rocznicę ślubu. Mimo usilnych prób ze strony rodziny i policji nie udaje jej się odnaleźć. Pół roku później na terenie starej fabryki zostają znalezione częściowo spalone zwłoki kobiety. Policja podejrzewa, że są to zwłoki Miriam, tak samo uważa jej mąż, ale siostra Adela nie wierzy, że za kilka dni będzie musiała pochować siostrę i nie potwierdza jej tożsamości podczas okaz

Puzzle, puzzle

Obraz
W oczekiwaniu na pierwsze oznaki wiosny zamarzył mi się kolorowy, majowy, sielski obrazek. Jest pełna uroku wiejska chatynka, kwiatów od wyboru do koloru, ptaki, koty, sadzawka, kwitnące drzewa i błękitne niebo. Człowiek po zimie nawet i najpiękniejszej łaknie ożywczych kolorów, ciepła słonecznych promieni, zapachu bzu i ptasich treli. Wraz z wiosną wraca poczucie, że żyjemy i jesteśmy szczęśliwi...                                                                Ciąg dalszy nastąpi…

Miłość do morza

Obraz
„Moje tęsknoty są różnorodne i jest ich mnóstwo, przypominają mi o sobie przez całe życie. Szczególnie wtedy, gdy jestem na statku. Są jak zakładki materiału, które na powierzchni ubrania co pewien odcinek zachodzą na siebie. Tak jakby na obraz rzeczywistości został chwilowo nałożony drugi, równoległy, przerabiany już wielokrotnie wątek. Po jakimś czasie znika, by pojawić się ponownie gdzieś indziej według reguł nieznanego mi kalendarza zdarzeń”. Góry czy morze? Dla niektórych wybór jest prosty, ja jestem rozdarta. Piękno górskiego krajobrazu zapiera niejednokrotnie dech w piersiach, ale bezkres wód jest fascynujący i przerażający zarazem. Zdecydowanie bliżej, biorąc pod uwagę kilometry mam do morza i do jednego z moich ulubionych miast w Polsce – Gdyni. Od czasów, kiedy w moje ręce przypadkiem trafiła książka Znaczy kapitan Karola Borchardta chętnie sięgam po literaturę związaną z szeroko pojętą żeglugą. Cezary Konieczny w sposób bardzo ciekawy snuje opowieść o miłości do morza. Ja

Miłość, rozum, serce, plany…

Obraz
„Lubię twoją małomówność. Twoje serce mówi dużo”. Christina Lauren to duet, na który od pewnego czasu stawiam już w ciemno. Ich książki zawsze mnie lekko rozbrajają, zapewniają dobrą rozrywkę, poprawiają nastrój. W te jeszcze zimowe i dość ponure dni zdecydowałam się właśnie na lekturę ich kolejnej książki. Miłość… to tylko jedno słowo, ale jak wiele może wyrazić, jak dużo ma znaczeń, jakie zmiany w naszym życiu wprowadza, te dobre, jak i złe... Macy Sorensen jest młodą lekarką. Pracuje ciężko na oddziale pediatrii, w miejscu, od którego większość kobiet z takim wykształceniem stroni, na dziecięcej intensywnej terapii. To trudna, ciężka i wyczerpująca praca, ale Macy potrzebuje jej jak tlenu. Może choć na paręnaście godzin przestać myśleć o pewnym zdarzeniu sprzed jedenastu lat. Po dyżurach wraca do domu, w którym pomieszkuje ze starszym, bogatym mężczyzną i jego córeczką. Spożywają razem posiłki, oglądają telewizję, chodzą na spacery, dzielą łoże i planują ślub, ale czy cokolwiek ta

ZAPOWIEDZI

Obraz
  ---- ZAPOWIEDZI ---- Ostatnio tyle wydawnictw budzi się do życia po przerwie świąteczno-noworocznej, że częściej zapowiadam, co ciekawego wpadło mi w oko, niż zdołam przeczytać. Tyle książek do mnie ostatnio przyszło, że przyznam szczerze – musiałabym wziąć kilka dni urlopu i czytać dzień, noc i nie robić nic poza tym… Ale do meritum… Tym razem kolejne wydawnictwo, które bardzo lubię, a mianowicie Prozami proponuje:   Premiera: 15.02.2024 Danka Braun: Nie pamiętam Cię córeczko   Opis wydawcy W jednym z krakowskich szpitali przebywa młoda pacjentka, która na skutek urazu głowy straciła pamięć. Nie wie, kim jest ani jak się nazywa. Po kilku dniach w jej sali pojawia się mężczyzna, Aleks Kulik, twierdząc, że kobieta ma na imię Laura i jest jego żoną oraz matką ich pięcioletniej córeczki. Laura nie rozpoznaje męża, córki ani domu, w którym podobno mieszkają od pewnego czasu. Staje się nieufna i podejrzliwa, ale wszystko wskazuje na to, że rzeczywiście jest Laurą Kuli

ZAPOWIEDŹ

Obraz
  ---- ZAPOWIEDŹ ----   Choć nie jestem wielką miłośniczką powieści obyczajowych, to jednak bardzo lubię i cenię sobie twórczość Anny Ziobro. Przeczytałam prawie wszystkie jej książki i nieodmiennie byłam zadowolona z lektury. Opisuje historie, które mogą przytrafić się i nam, a do tego nie słodzi, nie moralizuje, nie ocenia. 28 lutego 2024 pod egidą Wydawnictwa Dragon pojawi się jej najnowsza obyczajówka zatytułowana Ostatnia tajemnica . Jestem jej bardzo ciekawa. Anna Ziobro Ostatnia tajemnica Premiera : 28.02.2024r.     Opis wydawcy Sabina zdaje sobie sprawę, że jej dni są policzone. Podejmuje więc decyzję o przeniesieniu się do hospicjum. W podróż na miejsce zabiera ją taksówkarz Artur. Tam z kolei wspieraniem pacjentów na ostatnim etapie ich życia zajmuje się jego żona, Eliza. Małżeństwo nie podejrzewa, że ich drogi zetkną się z seniorką ponownie. Odliczając dni, Sabina skupia się na wspominaniu przeszłości, roztrząsa podjęte decyzje, oddaje się nostalgicznym

Krzyk niosący śmierć

Obraz
„W domu panowała teraz głęboka cisza. Niezmącona najmniejszym nawet odgłosem. Gdyby budynek był drewniany, pewnie skrzypiałby teraz złowieszczo, ale stare mury tkwiły niewzruszone na swoim miejscu. Tylko ten dudniący intensywny b e z g ł o s i wrażenie bycia obserwowanym. Bezgłos? Czy takie słowo w ogóle istniało? Nie była pewna. Uznała jednak, że idealnie oddawało to, co ją teraz otaczało. Wszystkie odgłosy umilkły. Została pustka – brak głosu, a nie cisza”. Lubicie literaturę grozy? Ja tak średnio. Niby lubię się bać, ale tylko troszkę. Mieszkam w środku lasu, mam sąsiadów, ale zimą widzę tylko po zapalonych oknach czy są już w domu. Dobrze się czuję, mieszkając w taki miejscu, jednak są momenty, w których nawet szmer liści, uginanie się drzew pod wpływem wiatru, wszechogarniająca ciemność (najbliższe latarnie mam 4,5 km od domu) sprawiają, że nawet myśl, by pójść do toalety, lekko przeraża. Sięgnęłam po powieść grozy stworzoną przez Katarzynę Puzyńską, którą znam z serii o policja

Instrukcja obsługi by żyło się łatwiej

Obraz
„Zachowując pewien dystans do zwierząt i szanując ich granice, nigdy nie odczuwałam przed nimi lęku. A wszystko to daje klucz do dobrych, wzajemnych relacji z nimi. To niesamowite, jak wiele mamy sobie nawzajem do ofiarowania – my ludzie – i psy”. Uważam, że ludzi można podzielić na kilka kategorii: miłośników psów, wielbicieli kotów, pasjonatów innych gatunków. Na osoby, które lubią zwierzęta, ale u kogoś i na ludzi, którzy nie poważają i nie lubią braci mniejszych bez względu na gatunek, jaki reprezentują. Odkąd sięgam pamięcią, od zawsze uwielbiałam zwierzęta, ale nie mogę zakwalifikować się tylko do jednej grupy. Kocham i koty i psy. Moim marzeniem jest zakup ptaka gwarka czy hodowanie alpak. Uwielbiam wszystkie zwierzęta prócz kleszczy, komarów, much, węży i pająków (dwóch ostatnich trochę się boję). Z niekłamaną chęcią i ciekawością sięgam więc po wszelkie „zwierzęce” poradniki. Liczę nie tylko na zwięzłą i przystępnie przekazaną wiedzę, ale też na ciekawostki i zabawne anegdot

Pstryk, pstryk

Obraz
Przyznam się od razu, że z roku na rok jestem coraz bardziej zszokowana upływem czasu. A raczej prędkością przemijania. Czy to się zauważa dopiero z wiekiem? Nie tak dawno pisałam podsumowanie 2023 roku, publikowałam zdjęcia z grudnia, a tu już minął styczeń. Całe 31 dni… kiedy??? Częściej wychodziłam na spacery głównie z racji nowego domownika, który ma gdzieś jaka jest pogoda i jak się czuję. Potrzebuje wyjścia, socjalizacji, solidnej porcji ruchu, a to nie pozwala popaść w marazm i w kocykowe lenistwo. Poza tym zdrowotnie już się czułam o wiele lepiej. Jestem w trakcie szczegółowej diagnostyki, ale grzecznie czekam i staram cieszyć się każdą chwilą, tak na wszelki wypadek. Teraz trochę samochwalstwa. Otóż w grudniu na serwisie czytelniczym lubimyczytac.pl pojawił się ciekawy konkurs. Trzeba było ułożyć coś na kształt świątecznej piosenki, używając przy tym tytułów przeczytanych książek. Stwierdziłam, że warto spróbować. Udało się! W pierwszej połowie stycznia przyszła przesyłka z ta