Wycieczka wycieczce nierówna

„Jak każdy przewodnik, pilot czy ktokolwiek, kto pracuje w turystyce, wiedziała, że turystami trzeba się opiekować, niańczyć ich i okazywać im troskę z jednego powodu – nie z miłości do bliźnich czy z umiłowania zawodu, lecz po to, by nie narobili kłopotu. Kiedy padnie ostatnie „do widzenia”, mogą wpaść pod samochód, dostać apopleksji czy dołączyć do grupy ekstremistów islamskich. Najważniejsze, żeby nie podczas wycieczki”.

Czy kiedykolwiek przyszło Wam na myśl, by zostać przewodnikiem wycieczek? Te wszystkie okazałe muzea, ogrody, parki etnograficzne, skanseny i ich tajemnice, które stałyby przed Wami otworem. Według mnie praca może i ciekawa, ale jak dla mnie zbyt angażująca poprzez częsty brak wolnych weekendów i różnorodne godziny pracy. Główna bohaterka debiutanckiej powieści Ewy Waligóry przekonuje się na własnej skórze, że praca przewodnika może być również niebezpieczna…

Marta Łaszyńska miała delektować się kilkoma dniami wolnego, ale telefon od szefowej (wiadomo, takim ludziom się nie odmawia) przekreślił plany odpoczynku. W zamian dostała zlecenie, od którego po czasie zakręciło jej się w głowie. Nie tylko otrzymała w bonusie cały wachlarz charakterów i charakterków Polonii marzących, by zwiedzić Warszawę, to jeszcze okazało się, że ktoś morduje członków jej grupy. Do tego rodzinne tajemnice, przedwojenny skarb i irytujący policjant prowadzący śledztwo i już nie dziwimy się, że Marta stała się osobą bardzo nerwową…

Bardzo lubię książki, które są lekkie, poprawiają nastrój, wywołują uśmiech na twarzy, odprężają, a jednocześnie zawierają ciekawą intrygę kryminalną. W tej książce ów intryga sięga czasów dwudziestolecia międzywojennego. Dodajmy ukryty skarb, Powstanie Warszawskie, tajemniczego mordercę, dowcipne i ironiczne dialogi, czarny humor, interesującą i ekstrawagancką grupkę Polonusów z Wielkiej Brytanii od „przeciętnych Kowalskich” w skarpetach i sandałach po Hindusa, który w sposób rozkoszny przekształca polskie słowa. Jest to więc przekrój nietuzinkowych postaci. Mamy również odrobinę trochę naiwnego romantyzmu i oto jest gotowy przepis na to, by książka czytała się sama. Dodatkowo lektura ma swój klimat, ponieważ Autorka od 16 lat jest przewodnikiem miejskim po Warszawie i Zamku Królewskim, więc i o samej stolicy można się dowiedzieć paru ciekawostek. Lektura łatwa i przyjemna w odbiorze. Polecam.

Za możliwość zapoznania się z treścią książki dziękuję Wydawnictwu Prószyński i S-ka.