Tęczowy Most

Bardzo trudno jest mi o tym pisać, ale potrzebuję pewnego oczyszczenia, przelania myśli, uczuć i - co więcej pisać – współczucia. Po prawie dziesięciu latach odszedł mój ukochany, ulubiony pies. Musieliśmy z mężem podjąć trudną decyzję: ciągnąć go na siłę za uszy, czy ukrócić jego męki. Jeszcze dwa tygodnie temu był to pies pełen werwy, radości. Mocny, silny, zaangażowany w życie rodzinne, ciekawy świata. Podczas koszmarnych upałów dostał kaszlu, od razu pojechaliśmy do weterynarza. Diagnoza zwaliła nas z nóg – bardzo agresywny, inwazyjny chłoniak.



W dwa tygodnie po postawieniu diagnozy odszedł, zostawiając nas w ogromnym bólu, żalu i rozgoryczeniu. Opuścił nas, swoją siostrę z miotu i 4 koty, które wraz z nim chodziły na spacery, spały, jadły…

W naszym domu zagościła pustka, a serca krwawią… 

Komentarze

  1. Agnieszka Kaniuk15 lipca 2022 07:53

    Bardzo mi przykro kochana, ale niech pocieszeniem dla Ciebie wiadomość, że on już nie cierpi.

    OdpowiedzUsuń
  2. Wioleta Sadowska 15 lipca 2022 09:30

    Matko, bardzo Co współczuję. Wiem jak to jest stracić swojego przyjaciela...

    OdpowiedzUsuń
  3. Joanna15 lipca 2022 09:43

    Współczuję. To trudny czas

    OdpowiedzUsuń
  4. Agnieszka (koczowniczka)15 lipca 2022 11:10

    Bardzo współczuję... Wiem, co to znaczy śmierć zwierzęcia, bo przechodziłam przez to wiele razy. Teraz już nie mam żadnego zwierzaka i chyba tak zostanie. Piękne spojrzenie miał ten pies, takie mądre, przyjacielskie.

    OdpowiedzUsuń
  5. Lena15 lipca 2022 11:37

    bardzo współczuję, to okropna chwila. Mocno, mocno tulę!
    okularnicawkapciach.wordpress.com

    OdpowiedzUsuń
  6. Ew15 lipca 2022 16:42

    Ogromnie współczuję. Rozumiem, jak to jest jak się straci pupila... Wytrwałości!

    OdpowiedzUsuń
  7. Melka blogerka15 lipca 2022 18:14

    Ogromne wyrazy współczucia, z pewnością to nie jest dla Was łatwe, ściskam mocno!

    OdpowiedzUsuń
  8. Thieving Books15 lipca 2022 18:21

    Strata ukochanego zwierzęcia zawsze jest najtrudniejszym doświadczeniem. Wiem przez co przechodzisz. Nie ma gorszego momentu w życiu człowieka niż strata przyjaciela. Bardzo Ci współczuję.

    OdpowiedzUsuń
  9. Aga16 lipca 2022 13:50

    Bardzo mi przykro :(. Utrata takiego towarzysza zawsze jest trudna, ale przynajmniej się nie męczy... Trzymaj się!

    OdpowiedzUsuń
  10. Cyrysia16 lipca 2022 15:54

    Serce się kraje, gdy ukochany zwierzak. Wyrazy współczucia.

    OdpowiedzUsuń
  11. Izabela Wyszomirska16 lipca 2022 18:21

    Kiedyś miałam psy, koty i wszystkie te zwierzaki zawsze traktowaliśmy jak członków rodziny. Ciężko było gdy któryś odchodził, ale z czasem jest trochę lżej.

    OdpowiedzUsuń
  12. Carolyna's world17 lipca 2022 00:20

    Z całego serca mega współczuję - sama zawsze traktowałam moje zwierzaczki jak członków rodziny i ich utrata sprawiała mi ogromny przepełniony pustką ból. Mocno, mocno ściskam

    OdpowiedzUsuń
  13. Smak i barwa słów17 lipca 2022 11:02

    Odejście przyjaciela i opiekuna boli jak śmierć osoby bardzo bliskiej. On już jest wolny od bółu :(

    OdpowiedzUsuń
  14. Annileve17 lipca 2022 12:00

    Ogromnie współczuję. Sama mam dwa psiaki i są dla nas jak rodzina. Wielka strata..

    OdpowiedzUsuń
  15. Viks - book(worm/lover)17 lipca 2022 12:11

    Bardzo mi przykro, trzymaj się mocno!

    OdpowiedzUsuń
  16. Natalia Katarzyna18 lipca 2022 10:25

    Przytulam mocno. Zwierzaki to tacy dodatkowi członkowie rodziny i bardzo boli jak odchodzą.

    OdpowiedzUsuń
  17. Anonimowy26 lipca 2022 19:32

    Jejku bardzo współczuję. Wiem co czujesz. Też kiedyś straciłam psy. Teraz mam dwa koty i bardzo chce by żyły tak długo jak to możliwe beż chorób. Przepiękny pies. Ciężko się pogodzić z odejściem przyjaciela. Przytulam Cie mocno. Kasinyswiat

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Pewnych win nie da się odkupić

Obraz
  ---- RECENZJA PRZEDPREMIEROWA ----   „Kiedy nienawiść zmienia się w obłęd? A może nienawiść jest tylko jednym z objawów szaleństwa?”. Nie lubię skupiać się tylko na jednym gatunku literatury. Świat jest zbyt różnorodny. Sięgam więc po powieści obyczajowe, historyczne, po reportaże, przewodniki. Ostatnimi czasy nawet wyszłam ze swojej strefy komfortu i zapoznałam się bliżej z fantastyką. Jednak najczęściej sięgam po moją wielką miłość, czyli po thrillery i kryminały. Lubię czuć skoki adrenaliny i rozwiązywać zagadkowe zaginięcia, porwania czy szukać wraz z bohaterami śladów mordercy. Mieczysława Gorzkę uważnie od lat obserwuję, więc nie mogłam nie przeczytać jego najnowszego kryminału. W okolicach Wrocławia od lat działa nieuchwytny brutalny morderca. Jego ofiarami są nastolatki. Prasa nadała mu znaczący przydomek Poltergeist. Kiedy po kolejnym morderstwie sprawa znów staje w miejscu, naczelnik wydziału powołuje nową grupę śledczą. Na jej czele staje nieustraszona, nieustępliwa
Czytaj więcej

ZAPOWIEDZI

Obraz
  ---- ZAPOWIEDZI ----   W wydawnictwie Czarna Owca aż roi się od ciekawych nowości. Myślę, że wśród nich każdy znajdzie   coś dla siebie. Wybrałam dwie publikacje, które najbardziej mnie zainteresowały.   1. Marta Zaborowska – Sześć powodów, by umrzeć     Premiera: 14.02.2024r. Opis wydawcy Sześć osób i sześć powodów, dla których Miriam musiała pożegnać się z życiem. Ufała im wszystkim, a jednak któreś z nich ją zawiodło. A może sama postanowiła odejść? W czwartą rocznicę swojego ślubu Miriam Macharow wychodzi z domu i ginie po niej wszelki ślad. Pół roku później na terenie starej fabryki w Ursusie zostają odkryte spalone zwłoki kobiety. Zbrodnia, nieszczęśliwy wypadek czy może samobójstwo? Miriam wydawała się taka szczęśliwa, więc jak to możliwe?… O ile jej mąż, Konrad, stara się pogodzić z myślą o stracie ukochanej, to siostra ofiary ma z tym poważny problem – podczas okazania ciała nie rozpoznaje w nim Miriam i odmawia potwierdzenia jej tożsamości. Jaki ma w tym c
Czytaj więcej

Gdzie kot nie może tam człowieka pośle!

Obraz
„Przynosiłam mu mysz albo nornicę, ale nigdy nawet nie tknął ani kęska. Wiem, że ludzie nie jedzą mięsa na surowo, ale on nawet nie upiekł. Łapał za ogon z obrzydzeniem i wynosił na kompost. Wtedy było mi przykro i strzelałam focha, ale na krótko […]”. Z małżeństwem Dębskich jest mi po drodze od chwili, w której zapoznałam się z serią o Tomku Winklerze. Podbili nie tylko moje serce, ale mają już rzesze wiernych czytelników. Tym razem zaskoczyli wszystkich, ponieważ ich nowy kryminał nie ma nic wspólnego z prywatnym detektywem i jego niesamowitą babcią Romą. Czy rozczarowali? Mnie z pewnością nie! Jovan Dragosavljević Serb od kilku lat mieszkający w Polsce pewnego dnia zostaje zamordowany. Jedynym świadkiem zdarzenia była Sheila. Problem jednak w tym, że jest ona kotem, więc jako świadek jest „niekompetentna”. Komisarz Magdalena Borkońska prowadząca dochodzenie w sprawie śmierci Serba postanawia adoptować kotkę denata. Jak powszechnie wiadomo, futrzak ten potrzebuje ludzi, by ci mu sł
Czytaj więcej