Zwłoki wśród świątecznych ozdób
„Istnieją plotki, ale cóż, od tego żadne środowisko nie jest wolne, i istnieje piekło, które pojawia się pewnego dnia w samym środku wioski i rozpala wielkie ognisko nienawiści, leczącą wszystkich łączy równie silnie, jak i niemoc…”.
Nie każdy z okazji dni świątecznych, mimo iż same święta
może kochać miłością prawdziwą i niezmienną, uwielbia stroić swój dom.
Niektórym wystarczy ładnie ubrana choinka, wieniec na drzwiach lub ledowe małe
ozdoby na półce. Są jednak ludzie, którzy lubują się w przepychu lub chcą
zabłyszczeć nie tylko w przenośni. Pewnie każdy mniej więcej kojarzy film W krzywym zwierciadle: Witaj, Święty
Mikołaju ze zwariowaną rodziną Griswoldów lub Wesołych Świąt z Danny DeVito, w których bohaterowie ozdabiają
calutki dom wraz z podjazdem milionem lampek, postaciami bałwanków, reniferów i
Mikołajów. To może przyprawić o zawrót głowy, palpitację lub odruch wymiotny
najbliższych sąsiadów, ale to nic w porównaniu z tym, co wymyślili Halinka i
Wiesław Kumorkowie w miejscowości Potwornice ściągając jeszcze przy okazji na
głowę mieszkańców tłumy turystów...
Potwornice – mała mieścinka, która miała być i jeszcze oazą spokoju, ale nie było jej to dane, a to przez małżeństwo Kumorków, które chciało by ich wioska się wyróżniała i świeciła bardziej niż Las Vegas w nocy. Oni zarabiali na tłumach turystów, którzy chcieli świetlne atrakcje zobaczyć, a mieszkańcy marzyli jeszcze przed świętami, by jak najszybciej się one skończyły i by umilkły ryki kolęd z głośników. Wszystko się zmienia po pasterce w momencie, w którym Kumorek odkrywa w swoim rozświetlonym ogródku zwłoki… Ktoś zatracił się w ferworze świątecznych przygotowań? Para policjantów rozpoczyna śledztwo. Czy zakończy się ono sukcesem?
„Była wplątana w pewną wiedzę obosieczną. Niby wiedza bronią nie jest, ale da się nią walczyć. Ludzie wiedzieli o niej sporo, ona sporo wiedziała o ludziach i tylko ta równowaga mogła wszystkich ocalić”.
Świąteczna atmosfera, upierdliwi sąsiedzi, mieszkańcy wioski mający swoje tajemnice i grzeszki, z którymi nie chcą się zbyt chętnie publicznie podzielić, zadziorne babcie, trup przebrany za kukłę Mikołaja – słowem – idealna rozrywka na zimowe długie wieczory. A jakie były moje odczucia? Otóż Iwona Banach jest bardzo specyficzną Autorką. Jej książki są zabawne, często prześmiewcze, cyniczne, uszczypliwie komentujące otaczającą nas rzeczywistość, poruszające trudne i ważne społeczne tematy przy czym to wszystko odbywa się cały czas na granicy między abstrakcją, czarnym humorem i ogromnym absurdem. Są osoby, które jej książek nie trawią, ale ja lubię Autorkę, choć z żalem muszę przyznać, że tym razem z książką było mi nie po drodze. Mimo świątecznej otoczki treść mnie bardziej drażniła niż bawiła. Czasem wręcz wiało nie śniegiem, a nudą. Bohaterowie mnie do siebie nie przekonali a jedynie wzbudzali irytację. Opisy i dywagacje na różne tematy niemiłosiernie się dłużyły. W pewnym momencie poczułam przesyt – zbyt wiele było chaosu w opisywanych wydarzeniach, co zniechęcało do dalszej lektury. Nawet dobrze znając styl Autorki miejscami poziom absurdu mnie nieprzyjemnie zaskakiwał. Wiele sytuacji było opisanych już ze sporą przesadą. Jedyne co uratowało lekturę to sama zagadka kryminalna. Była ciekawa i dość zaskakująca.
Podsumowując, Mord w Las
Vegas nie zostanie na długo w mojej pamięci i niestety mimo całkiem
przyjemnego początku to jedna z gorszych książek jakie ostatnio czytałam.
Lekturą po prostu się zmęczyłam, a przecież nie o to w czytaniu chodzi.
Recenzja powstała przy współpracy z redakcją Sztukater.pl
Oczekiwanie na wiosnę z Bonito:
Człowiek w poszukiwaniu sensu do kupienia na Bonito
Run on Red do kupienia na Bonito
Spectacular do kupienia na Bonito
Raczej na razie Anka nie sięgnę, przypomina mi się trochę Pilipiuk i "Wampir z M - 3". Pozdrowienia, udanego weekendu :-) .
OdpowiedzUsuńGeneralnie - nie polecam :P
UsuńGeneralnie, to za nią nie przepadam. Może z kilka książek miała fajnych.
OdpowiedzUsuńMa lepsze i gorsze. Jak prawie każdy twórca :)
UsuńA mnie się podobała, taka na odmóżdżenie.
OdpowiedzUsuńCzęściowo tak, ale tym razem troszkę przesadziła.
UsuńMnie bardzo podobają się tytułu książek autorki. Są mocno inspirujące.
OdpowiedzUsuńTytuły ma ciekawe ;)
UsuńSzkoda, że musiałaś przeczytać ją na siłę 😉 autorzy czasem za bardzo na siłę chcą przekombinować i zachęcić do czytania.
OdpowiedzUsuńNo niestety to jest minus recenzowania, że trzeba przeczytać do końca. Ale wtedy przynajmniej mogę wytoczyć argumenty za i przeciw ;)
UsuńPrzykro mi, że lektura nie wypadła najlepiej... a w zasadzie że wypadła tak kiepsko. Niestety, nie każda książka jest dobra. Ja sama nie za bardzo mam ochotę po nią sięgnąć, zdecydowanie pominę ją podczas mojego czytania :)
OdpowiedzUsuńPrzynajmniej sobie trochę skrócisz listę nie zapisując kolejnego tytułu ;)
UsuńTym razem sobie odpuszczę.
OdpowiedzUsuńBardzo słusznie.
UsuńNo proszę,a już myślałam że zapisze sobie tą pozycje na liście książek do przeczytania, ale po Twojej recenzji sobie odpuszczę. Jeśli Ty,taka niezmordowana konserka czytania zmęczyłaś się tą powieścią to co ja biedy żuczek bym zrobiła? 😉
OdpowiedzUsuńPóki co skończyłam czytać Żonę Nazisty pani Sylwii Trojanowskiej. I wypożyczyłam sobie : Najwieksza radość jaka nas spotkała i Tajemnice Malinowego wzgórza.
Udanego weekendu 🙂
Obie książki czytałam i obie bardzo m się podobały. Ciekawa jestem Twoich wrażeń!
UsuńPrzyjemności!!
Czyli trzeba sobie tą książkę odpuścić...
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie, Aniu. Miłego weekendu.
Możesz spróbować się z nią zmierzyć, ale na własne ryzyko ;P
UsuńTo chyba jedna z tych książek, o których wcześniej pisałaś, a które nie należą do porywajacych:)
OdpowiedzUsuńOczywiście świetnie napisana recenzja! Mam do Ciebie pełne zaufanie w temacie doboru lektury i tę pozycję pominę:)
Pozdrawiam cieplutko:)
Dziękuję :) choć z pewnością znajdą się osoby, którym lektura przypadnie do gustu.
Usuńnie bardzo mnie to ciągnie zatem
OdpowiedzUsuńSłusznie ;P
UsuńCoś czułam, ze to nie dla mnie i twoja opinia to potwierdziła
OdpowiedzUsuńMiałam dobre przeczucie i nie zmarnowałaś czasu.
UsuńOjj szkoda, że tak słabo wyszła w Twoim odczuciu :(
OdpowiedzUsuńLiczyłam na świetną rozrywkę, a tu klops.
UsuńNiestety tak czasem jest że książka zaczyna się obiecująco a później coś się nie "klei", też ostatnio na taką trafiłam ;)
OdpowiedzUsuńTym bardziej więc trzeba czytać dalej i czekać na perełkę ;)
UsuńSzkoda, że książka okazała się niewarta uwagi
OdpowiedzUsuńbardzo szkoda, no ale zdarza się
UsuńTo niekoniecznie moje klimaty książkowe, więc sobie odpuszczę - tym bardziej, że teraz mam jeszcze mniej czasu na czytanie niż wcześniej.
OdpowiedzUsuńTu nawet bym Cię nie namawiała :)
UsuńJak nie polecasz, to sobie odpuszczę.
OdpowiedzUsuńI dobrze zrobisz.
UsuńCzytałam kilka książek Pani Iwony, które były super. Ale i trafiam na "buble" jej autorstwa :(
OdpowiedzUsuńokularnicawkapciach.wordpress.com
No niestety są pozycje świetne, ale są i mało fajne.
UsuńDobrze wiedzieć, że ta książka nie należy do za ciekawych. ;)
OdpowiedzUsuńLojalnie uprzedzam ;)
UsuńBrzmi ciekawie i pewnie gdyby to był grudzień, od razu bym spróbowała, jak mnie się spodoba. Nie czytam za dużo podobnych książek, więc może nie byłaby dla mnie nudna.
OdpowiedzUsuńDla mnie nudna aż tak nie była, bardziej chodziło o poziom absurdu.
UsuńSzkoda, że książka okazała się słaba.
OdpowiedzUsuńNo cóż, zdarza się.
UsuńZgadzam się - zupełnie nie o to chodzi w czytaniu!
OdpowiedzUsuńStaram się nie krytykować, ale czasem trzeba!
Usuń