Kto tu kłamie?

„[…] pisarze nie mają startu do scenariuszy, które tworzy życie”.

Czy czasem macie tak jak ja, że pewnego dnia otwieracie oczy, wstajecie z łóżka i wszystko idzie na opak? Kubek z kawą wylatuje z rąk i brudzi ubranie, w kranie tylko zimna woda, samochód nie odpala. Następuje mega opiór od pracodawcy za spóźnienie. Odkrywacie, że okulary, bez których jesteście jak kret, zostały sobie w domu, a lista zakupów była tylko na kartce, a nie w głowie itp., itd.? Oj to nic w porównaniu z tym, co zgotował Małecki swojemu bohaterowi w najnowszym thrillerze!

Wzięty pisarz Piotr Warot, żyjący z powieści obyczajowych czuł, że coś złego wisi w powietrzu. Nie wiedział jednak co i jak to bardzo namiesza w jego życiu. Zaginięcie brata, jego dziewczyny a na końcu dzieciaka sąsiadów? To za dużo na jedną osobę, którą za bardzo zainteresowały się organa ścigania. Szczególnie iż ojcem zaginionego dziecka jest policjant. Piotr w związku ze swoim zawodem mógł pozwolić sobie na poprowadzenie prywatnego śledztwa… Co z niego wyniknie? Czy te sprawy w jakiś sposób są ze sobą powiązane? Gdyby jeszcze nikt niczego nie ukrywał, o ile wszystkim żyłoby się łatwiej…

„W każdym łańcuchu kłamstw znajduje się najsłabsze ogniwo…”.

Twórczość Roberta Małeckiego rozwija się w kierunku, który najbardziej lubię w tym gatunku literackim. Autor stroni od bezsensownych, krwawych, przemyślnych opisów tortur i morderstw, a nastawia się głównie na psychologię postaci. Widać, że to pisarz cały czas rozwijający swój warsztat i za każdym razem podnoszący sobie poprzeczkę. Historia przedstawiona w jego najnowszej książce była dopracowana, wciągająca i nastrojowa. Akcja miała dobre tempo, co krok dowiadywaliśmy się czegoś, co znów mieszało nam w głowie i nie było już wiadomo co, kto, jak, na co i po co. Krąg podejrzanych raz się rozszerzał, a raz zawężał, tworząc klimat ciągłej niepewności i niepokoju. Najlepsze było to, że Autor tak poprowadził akcję, że nie tylko widać było skomplikowane relacje międzyludzkie, ale również czuć było narastające napięcie, a styl Małeckiego stawiał nas w rolach świadków wydarzeń, które miały miejsce w małej, zamkniętej miejscowości usytuowanej pod moim rodzinnym miastem, tj. pod Toruniem. Czytałam szybciutko, by jak najszybciej wydostać się z pajęczyny kłamstw i odetchnąć świeżym powietrzem.

Za możliwość zapoznania się z treścią książki dziękuję Autorowi i Wydawnictwu Czwarta Strona.