Życie to nie jest bajka a drogi nie są usłane płatkami róż

„Jak często decydujemy o czymś tylko dlatego, że boimy się śmieszności, oceny bliższych czy dalszych znajomych, rodziny, przyjaciół? Jak często rezygnujemy z marzeń czy planów, tylko dlatego, że ktoś zasugerował, że są głupie lub absurdalne? Czy powszechna akceptacja warta jest tego, by zaprzedać samego siebie i zapomnieć, kim naprawdę jesteśmy?”.

Jeśli mam być szczera to tytuł książki mnie nie zachwycił. Jednak po przeczytaniu pod rząd kilku thrillerów i kryminałów miałam ochotę na coś lekkiego z jednoczesną nutką egzotyki.

Główną bohaterką jest Barbara. Pod wpływem impulsu i zaistniałych okoliczności złożyła wypowiedzenie w agencji reklamowej w Warszawie i postanowiła zrobić sobie wakacje od szarej codzienności. Odpocząć od rodziców, z którymi mimo lat na karku mieszkała, od poszukiwania nowej pracy i od niezbyt udanych związków. Poleciała do Turcji do swojej najlepszej wieloletniej przyjaciółki. Miała wypocząć, opalić się, naładować baterie i pozwiedzać. Jednak stało się inaczej. Ogarnęła ją rozkosz w wydaniu tureckim. Lot do Stambułu zmienił jej życie. Czy na lepsze? Czy będzie w stanie pokonać różnice kulturowe i pokonać stereotypy, niechęć ludzi do cudzoziemców, szczególnie tych o śniadej cerze?

Książka popełniona przez ukrywającą się pod pseudonimem Polkę napisana jest dość przyjemnym, prostym językiem, choć kilka razy trafiłam na literówki i przekręcone imiona, ale raczej nie upatruję w tym winy Autorki. Dużym atutem książki są bogate opisy życia w Turcji. Potrawy, obyczaje, kultura, religia, zabytki, życie codzienne, opisy przyrody i natury, różnego typu ciekawostki. Teraz trochę o minusach, by nie było za dobrze. Jak na mój gust za dużo było erotyzmu i opisów scen łóżkowych. Co prawda tytuł trochę sugerował, czego się można spodziewać, ale nie myślałam, że będzie aż tak „gęsto”. Nie przepadam za takimi zabiegami stylistycznymi i traktuję je jako zbędne zamulacze, by książka doszła do odpowiedniej ilości stron, bo do samej historii mało co wnoszą. Na pewno są osoby, które takie fragmenty czytają z wypiekami na twarzy, jednak mnie one zwyczajnie nudzą. Co zrobić, tak już mam. Wolę jedno soczyste zdanie a reszta niech się kotłuje w mojej wyobraźni. 

Niemniej jednak uważam, że to książka ważna i bardzo potrzebna, szczególnie w dzisiejszych czasach, gdy każdy jest obywatelem świata. Historia powinna być potraktowana, jako przestroga i przesłanie. Bohaterka wpadła w sidła miłości jak mucha w misternie utkaną sieć pająka. Zbyt zakochana i zauroczona nie zauważyła, że stała się ofiarą manipulacji. Schlebiało jej zainteresowanie, liczne prezenty i nieprzerwany ciąg komplementów. Z jednej strony nie ma się co za bardzo jej dziwić. W końcu prawie każda kobieta chce być ceniona i dostrzeżona. 

Jednak to, co spotkało Baśkę, mogło się przydarzyć wszędzie i każdej kobiecie. Nie tylko w Turcji, Anglii, USA, ale też i w Polsce podczas przysłowiowych wakacji u dziadków. Nikt nie zna dnia ani godziny, gdy ma się wydarzyć coś wspaniałego lub złego. Zawsze jednak trzeba zachować rozsądek i trzeźwość myślenia. O ile w swoim ojczystym kraju kobieta jest w stanie „się odbić”, stanąć o własnych siłach, to w obcym kraju będzie to o wiele trudniejsze. Czasem bez wsparcia osoby życzliwej wręcz niemożliwe do zrealizowania… Myślenie racjonalne, perspektywiczne i dbanie o swoje sprawy… to podstawa… jednak nie sposób nie zgodzić się ze słowami Miry Hafif:

„Jak łatwo prawić morały, gdy sprawa nie dotyczy nas samych. „Ja bym nigdy…”, powtarzamy do czasu, gdy los nie spłata nam figla, nie przyniesie niespodzianki – dobrej czy złej – na którą nie byliśmy przygotowani. Wtedy przychodzi godzina próby, z której nie zawsze potrafimy wyjść zwycięsko. Pytanie tylko, czy patrząc sobie w twarz, przyznamy: „Nie miałem racji”, czy raczej będziemy iść w zaparte i udawać, że właściwie nic się nie stało”.

Za możliwość zapoznania się z treścią książki dziękuję Wydawnictwu Prószyński i S-ka.